Podczas pełnego roku kalendarzowego wiele miesięcy w Kościele katolickim poświęconych jest szczególnym nabożeństwom, które wpisały się w naszą kulturę na przestrzeni wieków. W listopadzie modlimy się za wiernych zmarłych, w czerwcu zanurzamy w oceanie miłosierdzia Najświętszego Serca Pana Jezusa, a maj poświęcony jest Matce Bożej. W naszym kraju nabożeństwa majowe przyjęły się w XIX w., stając się wyznacznikiem katolickiej polskości. Oficjalnie pierwsze nabożeństwo majowe zostało odprawione w kościele Świętego Krzyża w Warszawie w 1852 roku. Najważniejszym punktem nabożeństwa majowego jest odśpiewanie lub recytacja litanii loretańskiej, poprzedzonej i zakończonej pieśniami maryjnymi. 

Czym jest litania loretańska? 

W skład Litanii loretańskiej do Najświętszej Maryi Panny wchodzą wezwania skierowane do Boga w Trójcy Jedynego, następnie 52 wezwania do Matki Bożej przyzywające Jej różne tytuły, wreszcie trzy wezwania skierowane do Jezusa Odkupiciela. Wezwania do Matki Bożej stanowią trzon litanii loretańskiej i dzielą się na trzy grupy: dogmatyczne, podkreślające miejsce Maryi w dziele zbawienia, historio-zbawcze, uwypuklające Jej rolę w całej historii zbawienia, oraz eschatologiczne, wskazujące na Jej stan błogosławiony, stając się tym samym gwarancją zbawienia oraz potężną Orędowniczką przed Bogiem.

Historia powstania

Litania najprawdopodobniej powstała w XII wieku we Francji, a zatwierdził ją papież Sykstus V. Jej nazwa „loretańska” pochodzi od miejscowości Loreto znajdującej się we Włoszech. Tekst litanii został przekazany przez archidiakona Guido Candiottiego w 1578 r. do zatwierdzenia papieżowi Grzegorzowi XIII. 11 czerwca 1587 r. Sykstus V obdarzył „Litanię Loretańską” dwustu dniami odpustu. W 1631 r. Święta Kongregacja Obrzędów zakazała dokonywania w tekście samowolnych zmian, co bezpośrednio wpłynęło na jej ujednolicenie i upowszechnienie.

Tak zwane „majówki” trwają zazwyczaj do końca maja, jednakże w niektórych regionach Polski np. na Dolnym Śląsku i wschodzie Polski nabożeństwa te odbywają się również w czerwcu. Pieśń, która jest śpiewana podczas mszy, a nosi tytuł Chwalcie łąki umajone pochodzi z lat 40. XIX wieku, a jej twórcą jest jezuita Karol Antoniewicz. Równie ważnym elementem w nabożeństwie majowym są tzw. flores mariani. Chodzi tu o akcentowanie cnót NMP i wdrażanie ich w życie codzienne.

Korzystajmy z majowych nabożeństw po to, by przede wszystkim oddać cześć Najświętszej Maryi Pannie i podziękować za wszelkie łaski.