Wielki Post w liturgii Kościoła rozpoczyna Środa Popielcowa, która w znaku posypania głów popiołem przypomina wierzącym ewangeliczne wezwanie do nawrócenia oraz podjęcia praktyki pokutnej. To czas bezpośredniego przygotowania się do przeżycia świąt upamiętniających Misterium Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.

Sprawowana liturgia podczas Wielkiego Postu pozbawiona zostaje uroczystych momentów, np. nie śpiewa się hymnu Chwała na wysokości Bogu, ołtarze nie są dekorowane kwiatami, kolorem liturgicznym jest fiolet symbolizujący pokutę, a wykonywane śpiewy mają charakter pasyjny.

Intensywność symboliki tych znaków przybierze na znaczeniu, gdy czas Wielkiego Postu będzie się wypełniał, wprowadzając wspólnotę Kościoła w Wielki Tydzień rozpoczynający się Niedzielą Palmową, upamiętniającą uroczysty wjazd Pana Jezusa do Jerozolimy. Ale już tydzień wcześniej, w V niedzielę Wielkiego Postu, dokona się w przestrzeni sakralnej coś wyjątkowego: zostaną przysłonięte krucyfiksy i obrazy z wizerunkiem Pana Jezusa. Praktyka przysłaniania krucyfiksów ma przygotować wiernych na moment świętowania i adorowania w Wielki Piątek znaku Krzyża, który jest dla nas znakiem zwycięstwa i tryumfu nad dramatem grzechu oraz śmierci. Zakrywane są także obrazy wykorzystywane w liturgicznych procesjach obwieszczających uroczyste i wzniosłe świętowanie misteriów naszej wiary. W przeszłości krucyfiksy często ornamentowano szlachetnymi kamieniami jako symboliczny i majestatyczny wyraz czci oddawanej Bogu. Ich zasłonięcie wskazuje na gest naszego ogołocenia, rezygnacji z przepychu i szukania prostoty w okazywaniu hołdu i uwielbienia wobec Boga.

Kolorem liturgicznym Triduum Paschalnego jest barwa czerwona, która w tradycji liturgicznej przede wszystkim symbolizuje barwę miłości oraz męczeństwa, ale zwrócić należy również uwagę na to, że jest to pierwotny w znaczeniu starożytny kolor szat biskupa, który to zawsze przewodniczył liturgii misteriów paschalnych. Kanon koloru szat liturgicznych w tradycji liturgii rzymskokatolickiej ostatecznie został zdefiniowany w czasie Soboru Trydenckiego i właśnie czerwony zarezerwowano na czas Triduum Paschalnego, tak jak fioletowy zatwierdzono dla symboliki pokutnej.